Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Ha! tek bëj kështuzë,
Hop! të shoh këtuzë!
Ha! tek bën ashtuzë,
Hop! buzë-për-buzë.

Pa më puth një herë,
Pa të puth dy herë,
Pa më puth tri herë,
Të puth tridhjëtë herë,

Uf! moj zemrë-e-mjerë...

Zemër-lule-e-verë,
Gas-e-vrer-përherë,
Zemër-kopsht-me-erë,
Zemëra-skëtere.
L. Poradeci

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

C'kenaqesi qe prehet tek pershkrimi. Mund te kap buzeqeshjen tende e ta burgos ne nje fjale (qetesi) dhe perseri te jete e lire, atje, ne fytyren tende. Mund te kap rrezet ne nje fjali, te nxjerr ylberin nga korja e tyre, e perseri dielli do te ngrohe ata qe s'me lexojne.

-Agron Bajraktari!

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Eshte e cuditshme...
Cfare?
Sesi nje minute me pare gjerat ishin ndryshe, ne ishim ndryshe.
Cfare jemi ne?
Qenie njerezore me baze karboni.
...
Te pelqejne mengjeset?
Mengjeset vijne ere.
Te mire?
Te mire.
Po nata?
Memece. Nuk di te flase.
Pse eshte kaq e rendesishme per ty?
Sepse nese s'flas, nuk ndihem e gjalle.
Cfare ke kunder heshtjeve?
Heshtjet jane bere per te dashuruarit.
Po ti?
Nuk me mungon kjo gje.
Cfare po mendon?
Zera.
Jane te embel?
Me flasin.
Cfare te thone?
Nuk mund t'i dish te gjitha.
Me fal. Deshiron te ikesh?
Jo.
Atehere je e lumtur.
Ikjet nuk jane perceptimi im i lumturise.
Por ikjet jane varka shpetimi.
Ikjet jane varka imagjinare shpetimi.
Ke gjithmone dicka per te kundershtuar!
Me lart nuk te kundershtova, shtova vetem nje percaktor.
...
Do nje cigare?
Ndize.
Mendova se nuk e pije me.
Atehere perse ma ofrove?
Qe te mos ndihesh vetem.
Je ti ketu.
Nuk do jem gjithmone.
Do ikesh?
Po.
Per sa kohe?
Nuk e di.
Mire.
Po tani perse s'me kundershton?
Sepse ti gjithsesi do ikesh.
Ne te gjithe do ikim nje dite. Jeta nuk eshte bere per t'u shkuar.
Perse po iken?
Qe ti te jesh e lumtur.
Une jam...
E dyzuar.
Mund te te mbaj brenda meje.
Por do vdesesh se shpejti.
Do e shijoj pranine tende.
Jo kaq egoiste.
Nuk eshte ceshtje egoizmi.
Une dhe ti nuk rrime dot ne te njejten kuti.
Kemi qendruar deri me sot.
Jam une e ndjeshme, mos harro.
Te kam vrare?
Vetem veten.
Ku do ikesh tani?
Ne nje trup tjeter.
...
Buzeqesh.
Kur te mos jesh me, kush do ma mposhte racionalitetin?
Ti! Ti je e zonja. Mua me munde.

‪#‎bisedemeveten‬

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

I won't give up, no I won't give in
Till I reach the end
And then I'll start again
No I won't leave
I wanna try everything
I wanna try even though I could fail

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Mos ma prek ti shkjah drenicen
Se kam gjalle A . Galicen

Leonora Jakupi !

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Valë dashurie...

O ndjenjë, o mall, e ëmbla valë,
Që vjen më puth ngadal’ e shkon.
Ah, të isha gur, t’mos njihja fjalë,
Të fliste vetëm një prekja jonë...

Të isha gur që s’vyen aspak,
Që asnjë mur mos t’më pranonte!
Të tretesha muzgjeve të tua gjak,
Një puthja jote t’më thërrmonte...

Në mijëra copa t’më shndërroje,
N’korriza rëre q’ndryshojnë vend!
Pastaj mes flok’ve t’më trazoje,
Në çdo qelizë të trupit tënd...

O ndjenjë, o mall, e ëmbla ime,
O muzg magjie i mbrëmjes’vonë!
ا’po luajm’ kështu, lojë dashurie!?
Unë bregu, ti vala që vjen e shkon!

L. Seiti

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Tani që shoh veten në pasqyrë them
i shëmtuar qenkam bërë
Nuk e di çdo bëj në këtë terr pa fund
nuk e di as ku je

Ref
Pse s'më pyet tani kush jam
çfarë ndjej për ty
Ndoshta se nuk dëgjon aq fort
aq larg

Përgjithmonë do t'më prisje kisha bindjen
t'u largoje s'do t'guxoje
Nuk e kuptoj si e besova
çfarë kërkoja s'e kuptova

Ref
Pse s'më pyet tani kush jam
çfarë ndjej për ty
Ndoshta se nuk dëgjon asgjë
aq larg
Kthehu edhe një herë për pak
të t'shoh në sy
Ndoshta do ta kuptosh
ç'jam bërë tani unë pa ty

Po tani çfarë të bëj, s'e di
çfarë po shoh, bardhë e zi
Nuk e di ç'të mendoj, nuk di
po ti?

Ref
Pse s'më pyet tani kush jam
çfarë ndjej për ty
Ndoshta se nuk dëgjon asgjë
aq larg
Kthehu edhe një herë për pak
të t'shoh në sy
Ndoshta do ta kuptosh
ç'jam bërë tani unë pa ty

Ndoshta do shërohem
ndonjëherë, ndonjë ditë, në një çast ku ta di
apo të dorëzohem, tani
Ndoshta do shërohem
ndonjëherë, ndonjë ditë, në një çast ku ta di
apo të dorëzohem, tani

Ne fakt nuk gjej veten....shoh ata qe sdine te duan e sdine te falin ngrohtesi.....neser eshte gjithmone vone!

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

JACQUES PRبVERT

Kjo dashuri
Kaq e furishme
Kaq e brishtë
Kaq e butë
Kaq e dëshpëruar
Kjo dashuri
E bukur si dita
E keqe si moti
Kur moti është i keq
Kjo dashuri kaq e njëmendtë
Kjo dashuri kaq e bukur
Kaq e lumtur
Kaq e hareshme
Kaq qesharake
që dridhet nga frika si një fëmijë në terr
kaq e sigurt në vetvete
si një burrë i sigurt në zemër të natës
kjo dashuri që iu kallte frikën
të tjerëve
i bënte të flisnin e të zbeheshin
Kjo dashuri që sytë s’ia ndanin
Sepse ne s’ia ndanim sytë
E ndjekur si prè, e plagosur, e shkelur me këmbë, e vrarë, e mohuar, e zhdukur
Sepse ne e ndoqëm si prè, e plagosëm, e shkelëm me këmbë, e vramë, e mohuam, e zhdukëm
Kjo dashuri kaq e plotë
Kaq e gjallë ende
Dhe e puthur nga dielli.
ثshtë dashuria jote
ثshtë dashuria ime
Ajo çka ka qenë
Kjo diçka ngaherë e re
Që kurrë s’ka ndryshuar
E njëmendtë si një lule
Drithëruese si një zog
E nxehtë, e gjallë si behari
Si ti, si unë mund
Të shkojmë e të kthehemi, mund
Të harrojmë
E mandej sërish në gjumë të biem
Të zgjohemi, të vuajmë, të plakemi
Sërish të flemë
Vdekjen të ëndërrojmë
Të rinohemi
Dhe zgjuar të buzëqeshim, të qeshim. Dashuria jonë është aty,
Kokëfortë si një mushkë
E gjallë si dëshira
Mizore si mbamendja
Budallaqe si pendimet
E butë si kujtimet
E ftohtë si mermeri
E bukur si dita
E brishtë si një ferishte
Na vështron buzagaz
Na flet pa fjalë
Dhe unë mbaj vesh duke u dridhur
Dhe thërras
Thërras për ty
Thërras për vete
Të përgjërohem
Për ty, për mua, për të gjithë ata që dashurohen
Dhe që janë dashuruar
Oh, po, i thërras
Për ty, për mua, për gjithë të tjerët
Që nuk i njoh.
Qëndro aty ku je
Mos ik
Qëndro aty ku ishe dikur
Mos lëviz
Mos ik
Ne që jemi dashuruar, ne të kemi
Harruar
Ti mos na harro
Veç ty të kishim mbi dhè
Mos na lër të vdesim të ngrirë
Larg, gjithnjë e më larg
Na jep një shenjëz jete
Më vonë, më vonë, natën
Në pyllin e mbamendjes
Zgjatna dorën
E na shpëto.

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

" Ma io, per esempio, come riuscirٍ a raggiungere la tranquillità?
Dove stanno, per me, le cause primarie per le quali ardere, dove stanno le ragioni?
Dove le trovo?"

F.D.

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Vrasim përditë gjëra të trishta tek vetja,
Që na bëjnë të ndihemi ca më të largët.
Vrasim çastet kur na rrëmben e keqja,
Harrojmë dhimbjet që kemi nga plagët.

E më pas, përball kthehemi nëpër vite,
Që të shohim a jemi siç ishim më parë.
Ti më shfaqesh ndryshe, jo ajo që ishe,
Dhe unë gjëra që nuk duhej, kam vrarë.

Po s’është koha që të kërkojmë ndjesë,
Thjesht të duhemi bashkë, pa asnjë cak.
Ne që për njeri-tjetrin, udhës lamë pjesë,
Kush do na dojë, të mbetur gjysmakë!?

S. H

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Mall

Ca pika shiu ranë mbi qelq.
Për ty unë befas ndjeva mall.
Jetojmë të dy në një qytet,
Dhe rrallë shihemi sa rrallë.

Edhe m'u duk pak e çuditshme
Si erdh kjo vjeshtë, ky mëngjes.
Qiejt e ngrysur pa lejlekë
Dhe shirat pa ylber në mes.

Dhe thënia e vjetër e Heraklitit
Seç m'u kujtua sot për dreq:
"Të zgjuarit janë bashkë në botë,
Kurse të fjeturit janë veç".

Në ç'ënderr kemi rënë kaq keq,
Që dot s'po zgjohemi vallë?...
Ca pika shiu ranë mbi qelq
Dhe unë për ty seç ndjeva mall

( Ismail Kadare)

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Ndonjëherë duhen gënjyer gratë
Ato me një re që shohin krijojnë shira !
Po gjetën dy re krijojnë një vjeshtë të tërë ,
Krijojnë erën dhe të tjera çudira !
Gratë , ndonjëherë duhen gënjyer ,
Natyrisht , në ato gjëra që mund të të falin !
Përshembull , kur kthehesh ndonjë mbrëmje , pak i pirë ,
Dhe këmbëngul që ke pirë vetëm çajin !
Ndonjëherë duhen gënjyer gratë ,
Jo çdo gjë tonën ato duhet ta dinë !
Që mos krijojnë dot shira që me natë ,
Me re pulpore që s'dihen se nga vijnë !
Duhen gënjyer gratë ndonjëherë ,
Kjo s'do të thotë që ato nuk i duam !
Përkundrazi , duhet të shtojmë sasinë e puthjeve ,
Dhe dëshirën e marrë për t'i dashuruar !
Ndonjëherë
Gratë ,
Nuk duhen gënjyer !

Skender Rusi

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Dashuria

Kane frike prej teje. O, sa kane frike!
Pleq me fytyra plot rrudha, qe s'i trembi as bisha, as plumbi,
Burra me borsalina dhe çanta, qe thirren shpesh neper mbledhje,
Gra shamizeza, qe perballuan trimerisht vdekjet;
Kane frike prej teje!

ا'i tremb?
Mos valle mjegulla jote e bardhe e sperkatur aneve me reflekse te çuditshme?
Ngrene kunder teje
Pushken, shkopin, mallkimin. Duan te te shtypin,
Me sendyqet e pajave, te te marrin frymen,
Me dysheket e jasteket e qendisura.
Hedhin,
Balten e zeze te shpifjeve mbi rroben tende te bardhe.
Pastaj fillojne sulmin e fjaleve pa fund.

Dashuria? Ah, dashuria, kush ia pa asaj hajrin!?
Pardje u zune dy fqinjet, i degjuat? (Jane marre me dashuri.)
Tezja jote zvarriset gjyqeve. (Ku shkoi dashuria?)
Para tri javesh nje vajze u hodh nga kati i gjashte.
E degjove? Ja, keto ben dashuria.

Atehere, si vjellin çdo gje, ashtu si artileria,
Qe vjell bresherite e zjarrit mbi fushen e luftes,
Hedhin kunder teje, ne sulm te deshperuar,
Regjimentet e zez' te shkeseve.
Por ti,
Duke shkundur nga supet balten
E shpifjeve dhe thashethemeve, duke shkundur
Puplat e jastekeve, naftalinen e senduqeve,
Ngrihesh para tyre edhe me e bukur,
Nga shenjat e kaltra te goditjeve.

I. Kadare

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

E ne kete lemsh te koklavitur
Zorr qe fillin t'ia gjeje dikush

Jam vec une qe ia di fillin
E nuk le te nderhyje askush

E mos u mundo te me kuptosh,
Nese brenda meje nuk je

Se veten do ta lodhesh kot
E nga lemshi im s'do dalesh dot...

Une qesh,qaj,uleras...
E lemshin e kesaj jete nderlikoj

E mendjen tende e coj verdalle
Kete lemsh ne dua vec une e shkaterroj...

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Ne guacken e tij , realiteti sulmon me zhurma
qetesia humbet , se te tjeret mblidhen ne turma ..

Une kte realitet ta thyej s'munda
ama Kjo s'do te thot qe deshtova, as nuk humba.. !

Njerezit fjale kan , engjejt jan Djaj
e nese botkuptim s'kane , si ve faj .

Un dua ate qetesine qe m'ben t'ndihem Femer, jo vec ne emer .
Tolerance per kope Delesh '
nuk luhatem, jam e Fort prej themelesh.

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Me hidh nje pike uje mbi plagen qe djeg
Me ler te mbeshtetem aty ku ti prek
Me mbush me frymemarrje,se ndoshta jetoj
Mbi gjoksin e heshtur me ler te te shtrengoj
Ndaloje hapin ,kthe koken te me shohesh

Syte jane te njejtet e lehte te me njohesh
S'eshte vone te trokasesh ne porten e vjeter
Edhe pse rri shtrire nuk kam krevat tjeter
Hapi dhe dritaret te bjere drite mbi mua
Te mbushem me ajer me prekjet e tua..........

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Mëkatari

Tek e ëma s'vinte sa ish gjallë,
Mbase vinte , por besoj se rrallë.

Erdhi kur e shpuri në varreza
Sypërlotur , veshur me të zeza .

Ah , tek nëna s'vinte sa ish gjallë,
Dhe tani në varr i shkon çdo javë.

Një mëkat , që ndofta s'lahet kurrë,
Shkon e lan , ku nëna fle nën gurë...

:'( :'(

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

A mund te thuhet enderra? Ma thuaj, ta di;
Mungesen ta qetesosh me mallin qe fle,
Oh mish, mishi im, akoma nuk e kuptoj;
Si nuk tu dhimbs shpirti yt qe pas vetes le!

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Je rritur...
Kur mbi askend s'i hedh fajet,
Kur pranon qe dhe ne e ka bota nje qender;
Ajo s'do jesh ti !
Kur s'te genjen mendja per madheshti e matesh me detajet,
E pranon ashtu zakonshem qe detajet kane rendesi.
Je rritur...
Kur do dhe vendos te rrish.
Aty ku s'ka premtime, as qiell qe ne toke zbret.
Kur ngul kembe se qe aty s'hiqesh dhe ne u dashte te ngrish,
Kur degjon c'thote zemra e jo bota c'flet.
Je rritur...
Kur dhimbjen tende e fut ne xhep,
Dhe tjetrit i ben vend te qaje me syte e tu,
Kur ne kete bote te rrumbullaket krijon nje cep,
Nje cep perqafimi nder krahet e tu.
E ne mos qofte nga keto asnjera!
Le te pranojme qe zvogelohen shpirtra e rriten trupa.
Une po marr rruget e ikjes te ngushta e te gjera.
Kjo s'eshte bota ime,
E pranoj qe humba.
Y D

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Sa vjeçe jam?!
Kam moshen e nje gruaje qe ndihet pak femije; shume e madhe per tu kthyer mbrapa dhe ende shume e vogel per te ndaluar se enderruari!

Pe: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Dy buzë të kuqe,
dy dëshira të flakta,
që afshin ma thithën,
gëzimin ma fikën,
si fantazma hikën
ndër do bota të larta...
Dy buzë si tëpërgjakta,
dy dëshira të flakta,
që afshin ma thithën
në buzë kur mu njitën
andjet m'i trazuen,
zemrën ma tërbuen,
trurin ma helmuen
e në fund u mërguen...
Dy buzë të kuqe,
bukuri fatale,
të një gruaje stërzane
një pjsë zemre më nxorne,
një pranverë të tanë më morne
dhe gëzimin ma vodhne...
Ato dy buzë të kuqe
dhe dy lote të mija
qenë shenja të dhimbjes,
kur më vrau bukuria,
kur më zu dashunia
e më dogji rinia.

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Ky autori qe po me befason me menyren sesi shkruan..!

" Esiste anche questo al mondo, la tristezza di non poter piangere a calde lacrime. Una di quelle cose
che non si puٍ spiegare a nessuno, e anche se si potesse, nessuno capirebbe. Una tristezza che non puٍ
prendere forma, si accumula quietamente nel cuore come la neve in una notte senza vento. Una volta,
quando ero più giovane, avevo provato a esprimerla a parole. Ma non ne avevo trovata una che potesse
trasmettere il mio sentimento ad altri, anzi nemmeno a me stesso, cosى avevo rinunciato. E avevo chiuso
sia le mie parole sia il mio cuore. La tristezza troppo profonda on puٍ prendere la forma delle lacrime."

Haruki Murakami, "La fine del mondo e il paese delle meraviglie"

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Gjyqi i Vetvetes (Arthur Rimbaud)
ا’jemi ne?
Viktima të njëri-tjetrit.
ا’jemi ne?
Nxënës të ideve absurde.
ا’jemi ne?
Vegime të turbullta në pellg.
ا’jemi ne?
Fëmijë me arsyetime të mbrapshta.
ا’jemi ne?
Pranga të mbetura jetime.
ا’jemi ne?
Kometa të rritura në vazo.
ا’jemi ne?
Polumbarë që zhytemi në tokë.
ا’jemi ne?
اelsa më të mëdhenj se dyert.
ا’jemi ne?
Forma të gjalla të vdekjes.
ا’jemi ne?
Vullkane të shuar instiktesh.
ا’jemi ne?
Insekte që koleksionojnë shkencëtarë.
ا’jemi ne?
Palaço të shfaqjeve ku qeshim e gajasemi vetë.
ا’jemi ne?
Pula të mallëngjyera nga veza.
ا’jemi ne?
Asketë të ëndërrave tona.
ا’jemi ne?
Testamente të lënë pa trashëgimtarë.
ا’jemi ne?
Plumba me objektiv kokën.
ا’jemi ne?
Muskuj që urdhërohen nga pesha që mbajnë.
ا’jemi ne?
Gjak i përgatitur në laborator.
ا’jemi ne?
Lepuj që adhurojnë qentë.
ا’jemi ne?
Proteza të ngulura e të mbetura mbi bukë.
ا’jemi ne?
Ujë i papërfillshëm nga devetë.
ا’jemi ne?
Aktorë të dështuar tragjikë.
ا’jemi ne?
Lapsuse memecësh.
ا’jemi ne?
Herkulë që vetëvaren se nuk i kundërshton njeri.
ا’jemi ne?
Peshkatarë që i hedhin grepin vetes.
ا’jemi ne?
Robër që luten për të mos u liruar.
ا’jemi ne?
Ne jemi ata që bëjnë pyetjen:
E ç‘jemi ne?
Ne jemi:
Ura midis dy humnerave.
Ne jemi:
Dashuria midis dy epsheve.
Ne jemi:
Flakadanë zjarresh që trembin egërsirat.
Ne jemi:
Kështjellarë të rrethuar nga padrejtësia.
Ne jemi:
Lamtumira e fundit e majmunit.
Ne jemi:
Optimizmi i diellit në agim.
Ne jemi:
Kënaqësi e dhimbjes në lindje.
Ne jemi:
Orteqe të shndërruar në barrikada.
Ne jemi:
Shkallare që të çojnë te perënditë.
Ne jemi:
Karvane që vdesin nga etja për të vërtetën.
Ne jemi:
Ata që i bindën oqeanet të heqin dorë.
Ne jemi:
Ata që nga pema prodhuam letrën, ku u vizatua rrënja.
Ne jemi:
Ata që trupin prenë për ta shëruar.
Ne jemi:
Ata që shpikën pasqyrën për të parë të metat.
Ne jemi:
Ata që jetën e shndërruan në qëllim.
Ne jemi:
Ata që me ide e mbushën zbrazëtirën.
Ne jemi:
Ata pa të cilët toka do të ish anonime.
Ne jemi:
Bij të etërve tanë dhe etër të bijve tanë.
Ne jemi:
Njerëz, njerëz dhe ky fakt zhduk çdo dyshim.

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

KUJDES ME FJALEN....!

Kujdes me fjalen zonjes me cante,
kudes me fjalen dhe ti zoteri
pushteti i fjales eshte i vecante
gatuan male dhe kakerdhi

Me fjalen rrjedhin perrenj me mjalte
pikojne cezma me helm te zi
Kujdes me fjalen ,zonjez me cante
kujdes me fjalen edhe ti zoteri

Kur fjala nxirret nga buzet jashte
si dallendyshja s'vjen ne shtepi .
Kujdes me fjalen , zonjez me cante,
kujdes me fjalen edhe ti zoteri.
D.Agolli

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Me duhet nje dashuri..
Jo si te tjerat..
Nje dashuri imja, ndryshe..
Nje dashuri e cmendur shqisash dhe ndjesishe..
Ooo..
Jo e bute, e brishte, rrethuar petale a drita qirinjsh..
Jo, jo..
As e rrethuar vargje poemash, premtime plot..
Me duhet nje dashuri, e piset si une..
Te kete aty duar dhe fytyra te palara..
Te kete epshe te pa shfryra..
Te kete dhimbje, zhgenjime endrrash te thyera ne qindra mijra cope..
Te kete sy femijesh qe shikojne trishtueshem..dhe kerkojne..nga ti..
Te kete...hi te mbetur dashurishe te djegura...
Te kete ofshama, britma deshperimi njerzish te mundur..nga fati..
Te kete gjithcka..te kete
Dhe zerin e nje foshnje apo nene..
Tingullin e qeshjes se tyre...kete simfoni te mrekullueshme njerzore..te kete..
Te kete..
Adrenalinen e triumfit te se drejtes..
E jetes mbi vdekjen..
E te mires ndaj te keqes..
E pergjegjesise qe ka e qena njeri..
Me duhet nje dashuri..
Jo si te tjerat..
Nje dashuri imja, ndryshe..
Qe sme lejon te vdes..

A. Pregapuca

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Unë nuk kam nevojë për para
Kam nevojë për ndjenja ,
fjalë .
Fjalë të përzgjedhura me kujdes
Për lule të quajtura mendime
për trëndafila të quajtur prezencë
për ëndrra që jetojnë ndër
pemë
për këngë që bëjnë të kërcejnë
edhe statujat
për yjet që pëshpërisin në veshët e të dashuruarve.
Unë kam nevojë për poezi
për këtë magji që djeg
rëndesën e fjalëve
që zgjon emocionet dhe jep
ngjyrim të ri !

|Alda Merini|

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

T'kam mendu kur s'kena fole,
po ti?
Jo.
Jam lute te jesh mire
e t'bijne nder mend per ne,
po ti?
Jo.
Sa her kam pa yjet
t'kam nise puthje per syt,
ti?
Jo.
E kam nise cdo dite me buzqeshje
per ty
tu t'kujtu,
e ke ba ti
sado pak per mu?
Jo.
Me fotografit tuja
kam fjete
e kam andrru
e t'kam perqafu
per me u ndi ne jete
t'kam marre ere
e jam cmalle me ty,
kaq e ke ba ti?
Jo.
Kam besdis dhe Zotin
tu i thane sa me mungon,
po ti?
Jo.
Ne qindra letra kam vesh zemren
e kam dashte me ta nise
por skam pas guxim,
skam dashte me t'merzit
me mallin tem,
m'ke shkru ti?
Jo.
M'duket se per ty
jam vetem nji gjeth siper ujit
qe ike pa lane gjurme
nji kokerr rane
pa asnji vecanti,
keshtu jam?
Jo.
Jam e huj per ty?
Jo.
Jam e larget?
Jo.
Jam e lanun nga ti?
Jo.
Jam nji ma teper?
Jo.
Jam sa me kalu kohen?
Jo.
Ca jo?...
A ke mall
per kohen qe t'kam mungu?
Jo.
Ca ke?
Kam jete mangut.

Elhaid Cufi

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Janë çmendur njerëzit, janë çmendur shumë.
Janë çmendur dhe nuk dinë se ç'flasin.
Janë çmendur dhe s'bëjnë tjetër punë,
përveç se zemrat i godasin.

Të fyejnë, të ulin pa të drejtë.
Të thyejne brinjët nji për nji.
Mllefi në zemër u ka mbet.
E s'njohin ndryshe...dashuri.

Janë çmendur njerëzit dhe nuk e dinë,
Enden të çmendur por krenarë.
kujtojnë se kanë krejt njohurinë,
si funksionon bota e marrë.

Janë çmendur njerëzit dhe turp nuk kanë.
S'njohin se ç'do të thotë kufi.
Nëse gjithë njerëzit të çmendur janë,
a jam njeri, a s'jam njeri?

Dorina Behari

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Heret ne mengjes zgjohem keto nete
Shume heshtje askush nuk eshte i qete
Femija i lumtur i rrituri i trishtuar
Njeriu i madh jeta e zvogeluar
Jeta eshte e gjate njeriu i vogel
I rrituri i lumtur foshnja mbijetuar
plot gjalleri ne qetesi
ne drite me ze gjumi tani

Pablo Neruda

Titulli: Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Non sto pensando a niente (Fernando Pessoa)


Non sto pensando a niente,
e questa cosa centrale, che a sua volta non è niente,
mi è gradita come l’aria notturna,
fresca in confronto all’estate calda del giorno.

Che bello, non sto pensando a niente!

Non pensare a niente
è avere l’anima propria e intera.
Non pensare a niente
è vivere intimamente
il flusso e riflusso della vita...
Non sto pensando a niente.
E’ come se mi fossi appoggiato male.
Un dolore nella schiena o sul fianco,
un sapore amaro nella bocca della mia anima:
perché, in fin dei conti,
non sto pensando a niente,
ma proprio a niente,
a niente...