Faleminderit qe e lexove
E vleresoj shume.
Momente me veten!!((krijime personale te anetarve)
- Hapësi i temës NeVertiti
- Start date
Soulmind
Soli/Soulmendja/Soul
Dasma!
M'premto se dashuria jone
s'do te mbaroje me kete buqete lulesh
Pastertia e ndjenjes
nuk ndalet vec ne vellon e bardhe
Pushimet s'do te jene ekskluivitet
i muajit te mjaltit
Puthjeperqafimet s'do ndalen
ne kete nate!
M'thuaj se ne jemi lidh nyjesh
prej shpirtrash.
M'duaj fort per me me pas ne jeten tjeter,
E n'ket bote kemi me qene deri ne fryme te fundit
bashke!
M'premto se dashuria jone
s'do te mbaroje me kete buqete lulesh
Pastertia e ndjenjes
nuk ndalet vec ne vellon e bardhe
Pushimet s'do te jene ekskluivitet
i muajit te mjaltit
Puthjeperqafimet s'do ndalen
ne kete nate!
M'thuaj se ne jemi lidh nyjesh
prej shpirtrash.
M'duaj fort per me me pas ne jeten tjeter,
E n'ket bote kemi me qene deri ne fryme te fundit
bashke!
Sonte po shkruaj për dashurinë, për ty e mu, për ne të dy. Sonte po flas për ata që nuk janë, mirëpo që dashuruan, ata që do të vijnë e që do të dashurojnë. Po shkruaj për një ndjenjë që i pushton njerëzit, që i mposhtë, që i humb, që i zgjon, që i krijon, që i ndez, që i shuan. Një ndjenjë që jeton me ta çdo ditë, që i jep kuptim çdo momenti. E çfarë ndodhë kur nuk dashurojmë? As nuk e pushtojmë, mposhtim, humbim, zgjojmë, krijojmë, ndezim, as nuk jetojmë, as nuk kemi kuptim. Dashuria është vet jeta, kuptimi i ditëve merr fill e përfundon me të, dashuria është dita e nata, dielli e hëna, dashuria është dashuri.
"Eh more bir, nuk e ke idenë sa shumë po më dhemb ky shpirt", e shikova mu në sy të plakut që jeta e kishte goditur shumë herë, mirëpo jo si sonte. Sonte ai kishte një plagë të rënd, që më dukej se vetëm po i hapej. Pse gjysh? Çfarë ndodhi?
" Bir, motra jote e kish ndërpre shkollën, babi yt me mendje cung nuk po do me e çu Gresën në shkollë, me tha mos u përziej se ti je plakë, Gresës nuk ka çka i duhet shkolla. Shpirti mu thy" E pash në sy, kishte lot që derdhnin fjalë të sinqerta që të preknin shpirtin. "Qysh mos me u ajo, a nuk mendon ai se po ja humb të ardhmen, pse kaq kryefort, pse bir, pse?" Qante, nuk ndalej" Gresa ka qenë nxënësja më e mirë, e do matematikën, e do letërsinë, ajo mi kuvendonte çdo herë letrat, gazetën e lajmet, qysh me e ndërpre qysh?" Më dukej si fëmijë që dënes, pa ndalë.
" Bir, motra jote e kish ndërpre shkollën, babi yt me mendje cung nuk po do me e çu Gresën në shkollë, me tha mos u përziej se ti je plakë, Gresës nuk ka çka i duhet shkolla. Shpirti mu thy" E pash në sy, kishte lot që derdhnin fjalë të sinqerta që të preknin shpirtin. "Qysh mos me u ajo, a nuk mendon ai se po ja humb të ardhmen, pse kaq kryefort, pse bir, pse?" Qante, nuk ndalej" Gresa ka qenë nxënësja më e mirë, e do matematikën, e do letërsinë, ajo mi kuvendonte çdo herë letrat, gazetën e lajmet, qysh me e ndërpre qysh?" Më dukej si fëmijë që dënes, pa ndalë.
Ketrush, a ka shkronjë, varg, poezi, poemë, prozë që të bënë të shkruash?
Last edited by a moderator:
E priste tek vendi i tyre.
Dy kollona prej nje guri shtuf me pore te medha ishin deshmitare te gjithe neteve qe takoheshin,ku neper pore fikeshin cigaret e tyre.
Askush s'preferonte te ecnin rrugeve te ndricuara.
E perse ?
E kush më mirë se heshtja flet? Kur heshtim flet shpirti, mendja e zemra, flasin nga sytë e jo me germa.
E kam shkru para 3 viteve.
Ishin p'shtetun n'degë dy ashikë tvjetër. E puthshin shoqi shojn si me e puth foshnjën të dy syt` e ballit. E kish dalë fjala, se atje larg me nji vend kalimthi nëpër hijet e lisave, e me tvetmin ndriçim, prej xixëllonjave, aty kish lind dashnia.
Ish ma e amel se buzëqeshja puth rrez'llon ndër buzt` e foshnjës, ish pinjolle e Hanës, e sikur drapni që ri tuj ledhatue barin tuj e pre. Po! ish si freskia e amel, e butë, ish si vesa që për herë të parë lind, ish si andrra e nadjes, ish e heshtun, ish e mirë po sikur nana kur paska kenun vajz e re, ish si fshehtësi e brishtë, ish si me ia marrë zemrën deng-deng, si frezki që lulzon kandshëm, ish dashni.
Ishin p'shtetun n'degë dy ashikë tvjetër. E puthshin shoqi shojn si me e puth foshnjën të dy syt` e ballit. E kish dalë fjala, se atje larg me nji vend kalimthi nëpër hijet e lisave, e me tvetmin ndriçim, prej xixëllonjave, aty kish lind dashnia.
Ish ma e amel se buzëqeshja puth rrez'llon ndër buzt` e foshnjës, ish pinjolle e Hanës, e sikur drapni që ri tuj ledhatue barin tuj e pre. Po! ish si freskia e amel, e butë, ish si vesa që për herë të parë lind, ish si andrra e nadjes, ish e heshtun, ish e mirë po sikur nana kur paska kenun vajz e re, ish si fshehtësi e brishtë, ish si me ia marrë zemrën deng-deng, si frezki që lulzon kandshëm, ish dashni.
Jetmira
Antarë i Respektuar
Mjaftojn disa fjale te trishta,
te kthejne pas kujtime te brishta.
I mbyll syte teksa e degjoj,
ditet e lumtura serish i kujtoj.
Ja dhe loti shfaqet n` sy,
krenaria na mbyti na t`dy.
Nata erdh perseri,
e serish n`vetmi.
Do nis serish dit e re,
e t`trisht do na gjej ne.
Kjo melodi e thejsht,
me kujton dashurine e humbur n`vjesht.
te kthejne pas kujtime te brishta.
I mbyll syte teksa e degjoj,
ditet e lumtura serish i kujtoj.
Ja dhe loti shfaqet n` sy,
krenaria na mbyti na t`dy.
Nata erdh perseri,
e serish n`vetmi.
Do nis serish dit e re,
e t`trisht do na gjej ne.
Kjo melodi e thejsht,
me kujton dashurine e humbur n`vjesht.
NeVertiti
~Kohe & Stine~
Eh, as kohet nuk shuhen i dashur,as kujtimet jo,ndoshta ne ju ikum stinve, ndoshta dhe njeri-tjetrit , shpesh dhe vetvetes.
Por prape ne nje tingull,ne nje note,ne nje frymarrje,apo buzeqeshje spontane,gjen cdo timber te mbetur ne kohe,cdo kujtim te plogesht apo te gjalle.
E di,ne kohe gjen cdo gje,vec ka nje problem,kur koha te na i mbyll dyert perfundimisht,me thuaj i dashur, ku do ti gjejme me pas grimcat ?!
Eh,...tani po iku nder tingujt e nje pianoje te vjeter,me prite ne udhtimin e rradhes,te nje timberi,buzeqeshje,apo lule delje.)
Por prape ne nje tingull,ne nje note,ne nje frymarrje,apo buzeqeshje spontane,gjen cdo timber te mbetur ne kohe,cdo kujtim te plogesht apo te gjalle.
E di,ne kohe gjen cdo gje,vec ka nje problem,kur koha te na i mbyll dyert perfundimisht,me thuaj i dashur, ku do ti gjejme me pas grimcat ?!
Eh,...tani po iku nder tingujt e nje pianoje te vjeter,me prite ne udhtimin e rradhes,te nje timberi,buzeqeshje,apo lule delje.
)
Redaktimi i fundit:
Jetmira
Antarë i Respektuar
Sa here ndjehem e vetmuar,apo e harruar dal te shetis ne natyre.
Ndjehem mire kur shikoj perendimin e diellit ne lulishten tone te bukur.
Perendimi i diellit e zbukuron qytetin tone te vogel.
Ulem ne stol dhe qendroj me ore te tera duke shikuar pemet.
Ndjehem xheloze kur mendoj se natyra qendron e forte perballe stuhive,debores apo termeteve.
Eshte e pathyeshme,nuk eshte si ne njerezit qe thyhemi si puna e xhamave.
E adhuroj kte pamje,edhe nese eshte bosh perseri e adhuroj.
Nje pamje e tille te mbush me fryme,te ben te qete.
Natyra ime e bute,e brishte
.............
Soulmind
Soli/Soulmendja/Soul
Asnjehere nuk e kam besuar se kjo bote eshte shume e vogel per njeriun. Si mundej njeriu te mos gjente hapesiren e duhur per tu ndjere i plotesuar?! I mbushur?! Deri dje.
Sot salloni 50m2 po me duket si nje biruce 1×1,
mijera miq me jane sfumuar e plasur si flluska e sapunit ne ajer,
krevati i cili ishte nje re pambuku ku realizoja enderrat, eshte kthyer ne nje gur i cili vret, vret e vret kurrizin gunga gunga.
Qielli i mbushur me yje e me hene te plote, me braktisi. Katran i zi! As edhe nje yll per mua?!
Ajri nuk me mbushka me me fryme.
Era nuk freskon me si dje naten.
Per cudi, sot me paska braktisur edhe hena, mikja ime me e mire!
p.s. Trying myself to be a little bit tragic and pesimist.
Sot salloni 50m2 po me duket si nje biruce 1×1,
mijera miq me jane sfumuar e plasur si flluska e sapunit ne ajer,
krevati i cili ishte nje re pambuku ku realizoja enderrat, eshte kthyer ne nje gur i cili vret, vret e vret kurrizin gunga gunga.
Qielli i mbushur me yje e me hene te plote, me braktisi. Katran i zi! As edhe nje yll per mua?!
Ajri nuk me mbushka me me fryme.
Era nuk freskon me si dje naten.
Per cudi, sot me paska braktisur edhe hena, mikja ime me e mire!
p.s. Trying myself to be a little bit tragic and pesimist.
Redaktimi i fundit:
Loverboy
мαи ωιтн α мιѕѕιои
Mos u merzit, se nuk ka kurgjo prej merzise
Qite tkalumen mas shpine, je nlule t'rinise
Kurr tkqijat skane mu bitis maje nmen kit sen
Qata ec perpara mos u nal, se taksirati tnxen
E masanej e ki shtir mu qu nkam me kan si nfillim
Kujtoj tmirat qe i ki, qeli syt se cdo fillim e ka 1 mbarim
Qite tkalumen mas shpine, je nlule t'rinise
Kurr tkqijat skane mu bitis maje nmen kit sen
Qata ec perpara mos u nal, se taksirati tnxen
E masanej e ki shtir mu qu nkam me kan si nfillim
Kujtoj tmirat qe i ki, qeli syt se cdo fillim e ka 1 mbarim
I ka humb kuptimi edhe lotit, forca e trupit asht tu me leshu, me mujt me qene ne banesa te rrezume, mu ba mbuloje per ata qe sot nuk jane. Me pas mundesi me qene dora e zgjatun, shprese e fuqi me ju dhan, me mujt mu kan za, sy e goje per ju qe sot nuk jeni ma. Naj here, nihesh i pafuqishem, naj here ndodhin do sene qe te vrasin, ndodhin larg, ama te prekin brenda. Largesise fizike i humb kuptimi me afersine e shpirtit, te rrahunat e zemres marrin kuptim vetem me lajmerimin ne televizion, u shpetua edhe nje, mbijetoi edhe nje tjeter, gjalle edhe i riu, shpetoi dhe nje femije. Zemra ndalet me çdo person qe shuhet zemra humbet, trupi smban me, shpirti te dhemb.
Vinjol
Status Online....... Po zihem me grate e forumit
Ka momente ne te cilen gjate mendoj
Cfare dreq jete eshte kjo qe une, jetoj
Ka momente ne te cilen jam I gezuar
Se kam pase nji femer qe shume e kam dashuruar
Ka momente te cilat shpesh I anash kaloj
Se sjam me me te
As qe dua ta mendoj
Ka momente te cilat
Te tjereve u kushtoj shume I vleresoj
Une kurre sdo jem si ta
E ata si une as e mendojne
Ama ka momente ne te cilwn ndihem I trishtuar
Shume njerez ktu ne forum
Kurre skane per te kuptuar
Por prape gjej forca dhe kthehem ne realiter
Nuk jane njerzit tevgjithe njisoj
Ne kete jete.......
Cfare dreq jete eshte kjo qe une, jetoj
Ka momente ne te cilen jam I gezuar
Se kam pase nji femer qe shume e kam dashuruar
Ka momente te cilat shpesh I anash kaloj
Se sjam me me te
As qe dua ta mendoj
Ka momente te cilat
Te tjereve u kushtoj shume I vleresoj
Une kurre sdo jem si ta
E ata si une as e mendojne
Ama ka momente ne te cilwn ndihem I trishtuar
Shume njerez ktu ne forum
Kurre skane per te kuptuar
Por prape gjej forca dhe kthehem ne realiter
Nuk jane njerzit tevgjithe njisoj
Ne kete jete.......
Soulmind
Soli/Soulmendja/Soul
Takë,
e shkurtër,
katrore,
e hollë elegante...
Veshur mbi thembra
të çara që ecin mbi tokën e thatë.
Lekurë e vrazhdë,
mbështjellur ka shpirtin e vrarë
me ëndrra, pa ëndrra..
C'është Ëndrra?!
Takë e lartë, e shkurtër,
mbi to femra të mavijosura.
Trëndafil gonxhe këputur.
Dhunuar!
e shkurtër,
katrore,
e hollë elegante...
Veshur mbi thembra
të çara që ecin mbi tokën e thatë.
Lekurë e vrazhdë,
mbështjellur ka shpirtin e vrarë
me ëndrra, pa ëndrra..
C'është Ëndrra?!
Takë e lartë, e shkurtër,
mbi to femra të mavijosura.
Trëndafil gonxhe këputur.
Dhunuar!
Redaktimi i fundit:
LeVoyageur
RDM33
Hene e shndritshme,
Njomur me avull frymemarrje
Ne shetitjen time sonte.
Shperndaje driten tende.
Ngjyrimi yt ngop shpirtin tim.
Hene e shndritshme,
Cdo rreze e jotja
Ngjyroset ne pafundesi.
Tmerresisht sublime
Eshte aureola jote.
Mbytme me dashuri,
Rrethome me driten tende
Mbame larg erresires.
Njomur me avull frymemarrje
Ne shetitjen time sonte.
Shperndaje driten tende.
Ngjyrimi yt ngop shpirtin tim.
Hene e shndritshme,
Cdo rreze e jotja
Ngjyroset ne pafundesi.
Tmerresisht sublime
Eshte aureola jote.
Mbytme me dashuri,
Rrethome me driten tende
Mbame larg erresires.
A mundem me e dite a osht dikush me ty? Qysh me mu?
Me ty de, ne jeten tande, a osht dikush? Hmmmm....
A tka bo se paku tlumtun?
Hmmmm...
Ok, zakonisht ti hesht ne keto raste, e di ma.
Ahahahah...
E pse po kesh?
Se di, pa arsye...
Qysh kesh njeri pa arsye, a je budalle ti?
Nashta edhe jom.
Une skom hiç dyshime, ti je budalle.
Amo jom budalle qe tdon.
Spot kuptoj.
Qe tdon de
E qysh mdon kur je me dikan?
Sjam.
Qysh sje?
Sjam de.
Hmmmm...
Eh, po kopjon a?
Jo, smuj me besu qe ke prit kaq gjate.
Pse spo beson?
Smuj, diqysh...
Çka?
A mdon?
A duhet me than?
Thuje, plote here, shume here, ama thuje...
Pseee?
Du me ni, kom mall...
Me ty de, ne jeten tande, a osht dikush? Hmmmm....
A tka bo se paku tlumtun?
Hmmmm...
Ok, zakonisht ti hesht ne keto raste, e di ma.
Ahahahah...
E pse po kesh?
Se di, pa arsye...
Qysh kesh njeri pa arsye, a je budalle ti?
Nashta edhe jom.
Une skom hiç dyshime, ti je budalle.
Amo jom budalle qe tdon.
Spot kuptoj.
Qe tdon de
E qysh mdon kur je me dikan?
Sjam.
Qysh sje?
Sjam de.
Hmmmm...
Eh, po kopjon a?
Jo, smuj me besu qe ke prit kaq gjate.
Pse spo beson?
Smuj, diqysh...
Çka?
A mdon?
A duhet me than?
Thuje, plote here, shume here, ama thuje...
Pseee?
Du me ni, kom mall...
Soulmind
Soli/Soulmendja/Soul
Ndertesat Flasin!
Fjalet qe u belbezuan brenda kater mureve,
zenkat e pajtimet.
Perrallat e darkes te mbuluar me batanijen
prej leshi,
te qeshurat e femijeve
nga e bertitura e
nenes para se te mbyllnin
qepallat nen jastikun e pambukte.
Kumbullat prane avllise,
keputeshin akoma pa u pjekur.
Bicikleten ne qoshken e portes,
dhe lojen ne oborr me cingla apo
ngjyshash.
Njerezit qe linden,
e nderruan jete.
Ndertesat flasin
pluhurin e kohes,
fillimin dhe fundin e tiktakeve
nen ate,
cati.
.
.
Pershendes @Loverboy
a e shef qe ndertesat te bejne poete
Fjalet qe u belbezuan brenda kater mureve,
zenkat e pajtimet.
Perrallat e darkes te mbuluar me batanijen
prej leshi,
te qeshurat e femijeve
nga e bertitura e
nenes para se te mbyllnin
qepallat nen jastikun e pambukte.
Kumbullat prane avllise,
keputeshin akoma pa u pjekur.
Bicikleten ne qoshken e portes,
dhe lojen ne oborr me cingla apo
ngjyshash.
Njerezit qe linden,
e nderruan jete.
Ndertesat flasin
pluhurin e kohes,
fillimin dhe fundin e tiktakeve
nen ate,
cati.
.
.
Pershendes @Loverboy
a e shef qe ndertesat te bejne poete
Soulmind
Soli/Soulmendja/Soul
Katrorë!
Vija të drejta
bashkohen në pika të
përbashkëta.
Mbi njëri tjetrin, mozaik i jetës.
Katrorët formojnë puzzle-a, të
paracaktuar nga ata që
frymëmarrje kanë kornizat.
Kornizuesit!
Asnjëherë mjaftueshëm të
kënaqur.
Shumë i vogël,
shumë i drejtë,
Diagonal?! Mos dallo nga gjeometria e rregullt.
Ndjek rregullat, kënd i drejtë?!
Një ndjekës më shumë!
Katrorë!
4 vija të njëjta, 4 pika në cep,
4 kënde të drejta.
Nuk ndryshon Asnjëherë!
Vija të drejta
bashkohen në pika të
përbashkëta.
Mbi njëri tjetrin, mozaik i jetës.
Katrorët formojnë puzzle-a, të
paracaktuar nga ata që
frymëmarrje kanë kornizat.
Kornizuesit!
Asnjëherë mjaftueshëm të
kënaqur.
Shumë i vogël,
shumë i drejtë,
Diagonal?! Mos dallo nga gjeometria e rregullt.
Ndjek rregullat, kënd i drejtë?!
Një ndjekës më shumë!
Katrorë!
4 vija të njëjta, 4 pika në cep,
4 kënde të drejta.
Nuk ndryshon Asnjëherë!
Redaktimi i fundit:
LeVoyageur
RDM33
Po i kerkoj...
Ne kaltersine e detit,
Ne bardhesine e reve,
Ne ngjyrat e guackave,
Ne kokrrizat e reres.
Po i kerkoj...
Do i gjej?
Se di.
Di qe per te hasur syte e tu,
Me duhet te mbyll syte e mi...
Ne kaltersine e detit,
Ne bardhesine e reve,
Ne ngjyrat e guackave,
Ne kokrrizat e reres.
Po i kerkoj...
Do i gjej?
Se di.
Di qe per te hasur syte e tu,
Me duhet te mbyll syte e mi...
Sonte kam ndjenja të përziera, sonte edhe dua të qaj edhe dua të qesh, e ke parasysh, jam sikur ata fëmijët që po sa i sheh duke qarë, i përqafon dhe për një moment fillojnë të qeshin. Sonte më duket vetja i humbur, por edhe i gjetur, sonte jam i heshtur por edhe flas, sonte i kam të dy gjërat e kundërta, sonte më gjeni në dy ekstremitete, në dy pole për një moment të vetëm. Sonte edhe qesh, edhe qaj, edhe vuaj edhe gëzohem, sonte jam unë.
NeVertiti
~Kohe & Stine~
Shkruani thate,pa uji,diell i nxire e re pa shi ,u tha ajo shpirtrave....
Kohet mbajne zi , ditet nuk celen me, me megjese.
C`jane keto ngaterresa te varfera ,qe shpalosen si carcafet pas lindjeve te grave....
Kjo kohe,keta njerez,,,kjo shoqeri njerzore,,,,
Me ngjan e dehur deri ne palc, pergjumur , llomotitur mes vetvetes.
kocka qe hane mishin , mish qe piqet.
Kanibalizem njerzor.
kaq vaket,pa jete pa shprese,,,me krah te thyer e fjale boshe, perppeliten neper segmente shpirtrash te harruar.
...agim,rreze shprese,nje diell i vogel larg ne horizont....
Te ngrire ,si qenie jetime presin rrezen e ti....
Kohet mbajne zi , ditet nuk celen me, me megjese.
C`jane keto ngaterresa te varfera ,qe shpalosen si carcafet pas lindjeve te grave....
Kjo kohe,keta njerez,,,kjo shoqeri njerzore,,,,
Me ngjan e dehur deri ne palc, pergjumur , llomotitur mes vetvetes.
kocka qe hane mishin , mish qe piqet.
Kanibalizem njerzor.
kaq vaket,pa jete pa shprese,,,me krah te thyer e fjale boshe, perppeliten neper segmente shpirtrash te harruar.
...agim,rreze shprese,nje diell i vogel larg ne horizont....
Te ngrire ,si qenie jetime presin rrezen e ti....
Kam frikë i tha ajo, pse i tha ai. Kam frikë se të humbas ia ktheu ajo, si mendon ia ktheu ai. Mendoj se për një moment, unë dhe ti nuk do të jemi bashkë, e shikoi ai. Mendoj se një ditë, do të pushosh së dashuruari, qeshi ai. Mendoj se një ditë buzëqeshja e shikimi yt, nuk do të jenë për mua, e përqafoi ai. Filloi të qaj ajo, ai në vesh i tha: qe dashuria e tij është me e madhe se të gjitha dashuritë e botës, dhe se nuk do të pushoj edhe kur të gjithë të dashuruarit të mos dashurojnë më. Nuk do më lësh i tha ajo? Kurrë i tha ai.
Ndonëse e kishte në përqafim, ajo e lazdruar në përqafimin e tij po e pyeste:
Çfarë mendon, a ka më të bukur se dashuria? Amaa, më shiko në sy e më trego, drejtë të thashë! Dukej sikur e kërcënoi e u struk thellë në përqafimin e tij. Fol, i tha!
Filloi ai: Ndoshta është bardhësia e borës, ose është ngrohtësia e oxhakut në dimër, mund të jetë dhe një qenush i vogël, ose edhe një kotele e bukur.
Hej! e preku ajo në gjoks, si guxon i tha!
Ai qeshi, e i përmendi faktin se i kërkoi të jetë i sinqertë.
Do të thotë ti më shumë e do borën, bardhësinë e saj, edhe ngrohtësinë e oxhakut, ose edhe një mace e një qen më shumë se mua?
Ai e morri, e humbi në përqafimin e tij e i tha: Se ti je bora e bardhë, e oxhaku i ngrohtë, se je si një mace e si një qenush i vogël e i ëmbël, je kombinimi i të gjitha stinëve, andaj dhe të dua.
Çfarë mendon, a ka më të bukur se dashuria? Amaa, më shiko në sy e më trego, drejtë të thashë! Dukej sikur e kërcënoi e u struk thellë në përqafimin e tij. Fol, i tha!
Filloi ai: Ndoshta është bardhësia e borës, ose është ngrohtësia e oxhakut në dimër, mund të jetë dhe një qenush i vogël, ose edhe një kotele e bukur.
Hej! e preku ajo në gjoks, si guxon i tha!
Ai qeshi, e i përmendi faktin se i kërkoi të jetë i sinqertë.
Do të thotë ti më shumë e do borën, bardhësinë e saj, edhe ngrohtësinë e oxhakut, ose edhe një mace e një qen më shumë se mua?
Ai e morri, e humbi në përqafimin e tij e i tha: Se ti je bora e bardhë, e oxhaku i ngrohtë, se je si një mace e si një qenush i vogël e i ëmbël, je kombinimi i të gjitha stinëve, andaj dhe të dua.
"Veç një pikë të më kishe dasht ti, veç një pikë më shumë se vetën..." po dëgjonte Elvanën e po e mbushte gotën plotë, për dashurinë që nuk e kishte më, për ata sy që të mbanin në jetë, për ato fjalë, për të përkryerën e tij. Ai po pinte, e kënga po këndonte " pa ty tani një Zot e di, sa lutëm unë të ndodhi një çudi", e mbushi gotën sërish " me ma kthy buzëqeshjen që më ka shku..." kënga e trisht e pija nuk po ndaleshin dot.
Soulmind
Soli/Soulmendja/Soul
Sonte,
ashtu si dhe shume nete te tjera
kur hena eshte e plote.
Qendroj mbeshtetur ne parvaz,
Lehte.
Se me duket sikur me vret mishin, shpirtin pesha e mallit.
Ne pragun e nates,
e pagjume si shume here te tjera,
Notoj ne kujtimet e qytetit
te femijerise.
Ne duar mbaj lulen me te cilen
dikur luaja lojen "me do s’me do".
Sot,
ne cdo petale eshte qendisur
nje germe qe zgjohet e me flet.
Jehona zerash pasqyrohen te kalimtaret
qe ecin nxitimthi ne kete Dhjetor te ftohte.
Hena e plote me prin ne cdo
perqafim te padukshem qe nuk e jap dot.
Hene e plote, une gjysem!
ashtu si dhe shume nete te tjera
kur hena eshte e plote.
Qendroj mbeshtetur ne parvaz,
Lehte.
Se me duket sikur me vret mishin, shpirtin pesha e mallit.
Ne pragun e nates,
e pagjume si shume here te tjera,
Notoj ne kujtimet e qytetit
te femijerise.
Ne duar mbaj lulen me te cilen
dikur luaja lojen "me do s’me do".
Sot,
ne cdo petale eshte qendisur
nje germe qe zgjohet e me flet.
Jehona zerash pasqyrohen te kalimtaret
qe ecin nxitimthi ne kete Dhjetor te ftohte.
Hena e plote me prin ne cdo
perqafim te padukshem qe nuk e jap dot.
Hene e plote, une gjysem!
Tema të Ngjashme
